بررسی ارتباط هوش اجتماعی و اخلاقی با عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی شهرستان های مراغه و بناب در سال 1393

مقدمه: هوش اجتماعی و اخلاقی در محیط های دانشگاهی که از لحاظ تفاوت های فردی و شخصیتی از تنوع بسیاری برخوردار هستند، باعث افزایش سازگاری دانشجویان شده و عملکرد تحصیلی آنان تحت تاثیر قرار می‏دهد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط هوش اخلاقی و اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانشجویان می‏باشد. روش‎: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 333 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاههای آزاد و دولتی شهرستان‎های بناب و مراغه در سال 1393 بودند که به روش خوشه‎ای چند مرحله‎ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از نسخه‏ فارسی پرسشنامه‏های هوش اجتماعی تت و هوش اخلاقی لنیک و کیل استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین عملکرد تحصیلی دانشجویان با متغیر هوش اجتماعی (394/0=r و 00/0= P)، مولفه دلسوزی (320/0=r و00/0= P)، مولفه مسئولیت پذیری (243/0=r و00/0= P)، مولفه بخشش (436/0=r و00/0= P) و مولفه درستکاری هوش اخلاقی (263/0=r و00/0= P)رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. نتایج ضریب همبستگی چند متغیری به روش Enter نشان داد که متغیر هوش اجتماعی و خرده مقیاس ‎های هوش اخلاقی در تبیین متغیر عملکرد تحصیلی دانشجویان (3/41% ) سهم دارند. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مستقیم عملکرد تحصیلی با هوش اجتماعی و مولفه های هوش اخلاقی، به نظر می رسد هوش اجتماعی و اخلاقی باعث افزایش عملکرد تحصیلی دانشجویان می‏شود.